toplamaktan vazgeçtim deyip, arkanı dönüp gidiyordun ya işte tam o anda sırtında beliren kocaman yarıktan içeriye girdim. niyetim sadece o devasa yaraya dokunmaktı halbuki. bir anda kendimi senin içinde bulmuş olmam bir süre kafa karışıklığı ve mide bulantısı hissi yaratmadı değil. lakin insanoğluyuz ve hemen her duruma çarçabuk adapte olabiliyoruz.
"bedeninin içinde olmak" bu cümleyi bir erkek kurmuş olsaydı hemen seksüel bir takım durumlar çağrıştırırdı. ama bir kadının bir erkeğin bedeninin içinde olması neyi çağırır bilemedim.
ellerinin, kollarının, midenin, beyninin şeklini içeriden görmek. değişik bir şey değil. house dizisinden aşinayım bir çoğuna. hayır senin olmasının bana başka şeyler ifade etmesini bekledim. fakat nafile. hepsinin birer organ, kas, falan filan olmasından öte bana hissettirdiği, düşündürdüğü başka bir şey olmadı.
beyninin dışarıdan görünüşüyle ilgilendim bir süre, içinde olsam düşüncelerini görür müyüm acaba dedim. ne salakça, midenin içinde olsam yediklerini, bağırsaklarının içinde olsam ıııgghh.. tamam vazgeçtim.
sonra kalbine uzandım. pıtıpıtı atan kalbine. içses fatih erkoç.
tutsam dedim. bir sürü aşk şiirini gerçek kılsam. "kalbi ellerimdeydi".
.....
